Gdy za oknem jesienno-zimowa aura, a media straszą wirusem MADE IN CHINA, zaczynają pojawiać się różnorakie infekcje – od zwykłego przeziębienia po mocniejsze objawy grypy. Czyżby jakaś paskudna infekcja stała się pomysłem na grę Viral, wydaną przez Arcane Wonders? Gdy tylko wziąłem pudełko do ręki, poczułem że coś tam żyje i czeka, by zainfekować mój mózg. Czy uda się oprzeć zaraźliwej zabawie?
Genetyka Virala
Viral składa się ze sporej liczby elementów, a największym jest plansza. Składana na cztery, wyznacza prawie całe pole gry i miejsce na żetony, nie licząc planszetek graczy. Nie jest może najwierniejszym odzwierciedleniem anatomii człowieka, ale spełnia swoje zadanie w byciu planszą do gry.
Karty dla graczy są oparte o piktogramy – miejsca i akcje są jednoznaczne i uniwersalne, nie wymagają znajomości języka. Tylko karty zdarzeń zawierają opis, ale wystarczy, że jedna osoba przeczyta ich treść. Teksty występują jeszcze na planszetkach graczy, na których umieszczono skrót zasad poszczególnych akcji.
Sporo tu tokenów – wirusy, kryzysy, zony, punkty, badania, tie-breakery… Na szczęście wszystko jest rozróżnialne na pierwszy rzut oka. Nie da się pomylić swoich żetonów z żetonami innych graczy, czy elementami stałymi i ruchomymi planszy.
Epidemiologia
Viral jest grą dla 3 do 5 graczy opartą o kontrolę terenu. Każdy z graczy staje się innym patogenem, którego celem jest najbardziej efektywne zarażanie narządów nieszczęśliwego pacjenta.
Przygotowanie gry jest dość proste, połóż żetony na odpowiednich miejscach, przetasuj karty i odkryj trzy, itd… Gracze w zależności od ich liczby biorą wskazaną w instrukcji liczbę żetonów swoich wirusów oraz startowy zestaw kart. Zaczynając od ostatniego gracza, w kierunku przeciwnym do ruchu zegara, gracze kładą po wirusie w organach, aż skończą się wolne organy. Obowiązują dwie restrykcje:
- Jeden organ może mieć na starcie tylko jednego wirusa.
- O ile nie brakuje miejsca, tylko jeden wirus danego gracza może być w zonie (zbiorze narządów)
Gra toczy się przez 6 rund. Runda składa się z 6 kroków:
- Przekaż żeton pierwszego gracza kolejnej osobie(poza pierwszą rundą). Zaprogramuj pierwszą akcję kartą akcji i zony. W kolejności rozparzcie wybrane akcje. Należy pamiętać, że akcje w niebieskim kwadracie mogą być wykonane tylko w obrębie zagranej zony. Powtórzcie czynność dla drugiej akcji. Na koniec zabierzcie karty z poczekalni(nad planszetką gracza) i na ich miejsce połóżcie karty wykorzystane w tej rundzie.
- Badania – gracze rozpatrują kto kontroluje zony. Aby kontrolować zonę, trzeba mieć w każdym narządzie przynajmniej jednego wirusa i ich największą liczbę w zonie. W przypadku remisu, wygrywa ten, kto wyżej jest na tie-breakerze. Każda zona daje punkty zarażania (zwycięstwa) i badań, które oznacza się na odpowiednich torach.
- Wydarzenia – w tym kroku rozpatruje się efekt karty wydarzenia, po czym odrzuca się ją do pudełka.
- Odpowiedź immunologiczna – Jeśli w dowolnym momencie gry w ogranie pojawi się odpowiednia lub większa liczba wirusów, organ przechodzi w stan kryzysu, co odnotowuje się żetonem kryzysu. Ten, kto ma najwięcej wirusów w takim organie, dostaje 2 PZ, drugi 1 PZ. Następnie z organu usuwane są wszystkie wirusy (te z tarczą są tylko odwracane na stronę bez ochrony).
- Lekarstwo – Jeśli którykolwiek z graczy osiągnął najwyższy stan na torze badań, to oznacza wynalezienie lekarstwa na jego wirusa. Z planszy usuwane są wszystkie wirusy tego koloru (te z tarczą są tylko odwracane na stronę bez ochrony), a znacznik na torze badań wraca na najniższą pozycję.
- Ustala się nowa sytuacja na torze Tie-breaker. Nowa kolejność wyznaczana jest przez posiadane PZ – najmniej punktów to pierwsze, przedostanie drugie, itd… Przy remisie zachowuje się pozycje graczy remisujących ze sobą.
Na torze punktów występują specjalne pola z ikoną karta-ręka. Jego osiągnięcie/przekroczenie pozwala wziąć jedną z trzech odkrytych kart akcji. Jeśli którykolwiek gracz osiągnie minimum 21 punktów, wszystkie żetony zon odwracane są na drugą, mocniejszą stronę.
Po 6 rundach do uzyskanych PZ należy dodać te uzyskane z dobranych kart akcji. Wygrywa ten, kto będzie miał najwięcej PZ. W przypadku remisu wygrywa ten, kto jest niżej na torze Tie-breaker.
Stan zdrowia pacjenta
Sporo się tu dzieje. Programowanie akcji, zarządzanie ręką, kontrola terenu, programowanie akcji… ale o kolei.
Viral wymaga strategicznego podejścia z uwzględnieniem przyszłych posunięć. Wykorzystanie nie tej zony będzie skutkować na przynajmniej dwa ruchy w przód, uniemożliwiając wykonanie pożądanej akcji w kluczowym momencie. Ograniczona pula wirusów dodatkowo zwiększa ilość uwagi na roztropne zarządzanie swoimi zasobami. Ciekawym elementem balansującym jest użycie negatywnej pętli wstecznej w postaci toru badań*.
Kolejny element który trzeba brać pod uwagę – lepiej zdobyć 6 PZ z 4 punktami badań, czy lepsze 5 PZ z 2 punktami? I jeszcze brak swobodnego przepływu pomiędzy wszystkimi organami robi swoje. Ruch w obrębie zony jest łatwy, ale z jednej do drugiej to już problem – trzeba podróżować zgodnie z przepływem tętniczym i żylnym.
Niby wszystko brzmi tu idealnie, ale jest pewien mankament, który dotknie jedną na kilka rozgrywek – duży rozstrzał w wartościach żetonów zon. Ostatnio zdarzyła się rozgrywka, gdzie w nerkach był żeton z dużą liczbą PZ i małą PB. Jeden gracz cały czas namnażał i bronił wirusy w nerkach, na czym zrobił sobie całą partię.
Poza kilkoma elementami losowego setupu, gra w końcu staje się wtórna. Cały czas klepie się to samo, bo poza początkową ręką, przez całą grę dojdą na rękę maksymalnie cztery karty akcji. Nawet zmienne żetony zon nie dają dużo – to oczywiste, ze mało kto będzie pakował się w przewód pokarmowy, gdzie trzeba przejąć aż 3 organy.
Szkoda też, że patogeny nie wykazują pomiędzy sobą żadnych różnic – ten sam deck startowy, te same akcje. Bardzo zachowawcze ze strony autora przed stworzeniem OP wirusa, ale także dodatkowo pogłębia poczucie wtórności – grałeś jednym kolorem, to grałeś wszystkimi.
Podsumowanie
Nasza ocena w skali BGG: 6.75/10
Plusy:
- Ciekawa tematyka.
- Rotowanie kart.
- Hamowanie zbyt szybkiego skoku w przód.
Minusy:
- Zona pokarmowa zbyt wielka.
- Niektóre żetony zon są zbyt dobre.
- Wtórna.
Viral na pewno nie jest grą dla wielbicieli euro – będą się przy niej nudzić. To bardziej gra dla wielbicieli programowania akcji, czyli tych co wolą Colt Express czy Pokój 25. Osobiście lubię wracać do niej co jakiś czas, choć nie za często, by nie zbrzydła. Czuć tu spory potencjał na dodatek, by rozwinąć ciekawy, choć trochę niedokończony tytuł.
*Gracz odstający za bardzo do przodu jest karany przez grę/innych graczy . Więcej w artykule dostępnym tu.
Super Boardgame Explore 
Dodaj komentarz