Spiskowcy

Czym jest spisek? Według definicji jest to tajne porozumienie grupy osób w celu osiągnięcia korzyści. Każdy chyba przyzna, że najwięcej spisków zakładano na dworach – a to w celu obalenia monarchy, przeforsowania praw na swoją korzyść czy sianie zamętu na rzecz obcego mocarstwa. Jest to też dość wdzięczny temat na gry, w których spisek jest elementem głównym rozgrywki. Tak też było w przypadku Spiskowców wydawnictwa Portal Games pod logiem 2Pionków. W jaki spisek chce wciągnąć graczy wydawnictwo z Gliwic?

Skład spisku

Spiskowcy mieszczą się w pudełku tego samego rozmiaru co inne małe gry dwóch pionków, takie jak Zapraszamy do podziemi czy Bongo! W  środku pudełka znajdują się:

• Znacznik pierwszego gracza.
• Jednokartkowa dwustronna instrukcja.
• Talia kart, w której skład wchodzą:
  • 45 kart dworzan w 9 wariantach.
  • 10 kart wydarzeń.
  • 8 kart miejsc.
  • 8 kart punktów zwycięstwa.

Znacznik, jak sama jego nazwa wskazuje,  służy do oznaczenia pierwszego gracza. Ma to znaczenie dla kolejności rozpatrywania ewentualnych efektów i wydarzeń. Wykonany jest z grubej tektury, a grafika z obu stron jest ta sama.

Karty mają przyjemne i jasne grafiki – widać, że odbiorcami gry będą młodsi i familijni gracze. Pasują do koszulek Standard CCG. Najlepiej zastosować ultra-fit, gdyż w standardowych karty nie mieszczą się w poprzek pudełka, a jako jeden zakoszulkowany stos nie mieszczą się w pudełku. Sama gra nie posiada wypraski, więc warto zrobić sobie z tektury coś na kształt litery H, by karty nie obijały się o siebie w pudełku.

Coup d’etat

Gra polega na zdobyciu największego poparcia dla swojego spisku wśród dworzan – każdy z nich daje określoną ilość punktów zwycięstwa, gdy gracz przeciągnie ich na swoją stronę. Gra toczy się przez 8 tur. Tura przebiega w następujący sposób:

1. Dociągnij na rękę tyle kart, ile wskazuje karta miejsca (tury).
2. Wybierz z ręki kartę/karty, które chcesz zagrać. Możesz zagrać tylko jeden rodzaj kart dworzanina lub wydarzenia (chyba, że masz po swojej stronie karczmarkę, która pozwala zagrać dwa rodzaje kart).
3. Rozpoczynając od pierwszego gracza, gracze po kolei zagrywają swoje karty do swojego spisku i wykonują z nich akcje. Jeśli gracz posiada przewagę w danym rodzaju dworzanina, może używać jego mocy. Zagrane wydarzenia rozpatruje się zawsze.
4. Na koniec swojego ruchu przed graczem może znajdować się tylko tyle kart, na ile pozwala karta miejsca (książę zwiększa limit o 2 karty). Nadmiarowe karty należy odrzucić, pamiętając o tym, że karty wydarzeń muszą zostać w spisku (jedyna możliwość pozbycia się ich to moc biskupa).
5. Po 8 turze gracze podliczają ile mają kart każdego dworzanina. Jeśli któryś z nich ma przewagę, zdobywa punkty przypisane do tego dworzanina. Dodatkowo, każda karta zdobyta dzięki mocy bankiera to jeden punkt, a każda karta wydarzenia odejmuje punkt. Gracz z największą sumą punktów wygrywa – to on zorganizował swój spisek!

Gra jest niezwykle dynamiczna, sytuacja co chwilę zmienia się na stole. Karty wydarzeń wprowadzają dodatkowo trochę negatywnej interakcji, która nie jest nachalna i da się przed nią bronić. Spiskowcy dobrze sprawdzają się zarówno jako gra dwuosobowa, jak i w komplecie graczy. Rozmiar talii gwarantuje, że kart nie zabraknie, a jedna osoba tak łatwo nie zdominuje wysoko punktowanych dworzan.

Problemem wszystkich gier karcianych tego typu jest losowość tego, co wpadnie na rękę z talii. Szczęśćcie, zwłaszcza w 2-3 pierwszych turach, czasem potrafi wyłonić już zwycięzcę – tyczy się to sytuacji, gdy w pierwszym ruchu gracz uzyska przewagę w karczmarkach, a drugim w książętach – tą kombinację ciężko jest pokonać. Karta wróżbity też daje momentami nieuczciwie dużą przewagę – w przypadku remisu jego posiadacz może używać mocy dworzanina i zgarnia za niego punkty na koniec gry.

Ale to już było?

Pierwsze skojarzenie jakie nam się nasunęło, gdy zobaczyliśmy grę  – Intryganci! Dworzanie, spiski, taka sama akcja dam… Pogrzebaliśmy trochę w historii. Intryganci, wydani w Polsce w 2015 przez Lucrum Games, to spolszczona i upiększona wersja Palastgeflüster z 2007 roku. Spiskowcy to natomiast zupełnie zmieniony graficznie Chosŏn z 2014 roku. 7 lat i kontynent rozjazdu pomiędzy oboma grami raczej wyklucza celową zbieżność pomiędzy oryginałami. Co jednak z polskimi wersjami? Prawdopodobnie nigdy się nie dowiemy, czy to jakaś intryga ze strony Portalu, czy może spisek obu wydawnictw…

Podsumowanie

Nasza ocena to 5.5/10 w skali BGG. Spiskowcy nie są ani wybitną, ani złą grą. U nas plasują się na tej środkowej półce gier do zagrania ze wszystkimi znajomymi – i tymi, którzy grają, jak i z każualami. Zastanawia nas ta dziwna zbieżność z Intrygantami (a zwłaszcza obiema damami, które mają tę samą moc), ale o celowości lub przypadku tej zbieżności szybko się nie dowiemy…